معماری محوطه کپرگاه 5 الگو گرفته از محیط زیست زاگرس مرکزی بوده و با استفاده از مصالح بومی و طبیعی که بر گرفته از بستر طبیعی منطقه است ساخته شده است.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری؛ حسن اکبری دانشجوی دکتری باستان شناسی دانشگاه هنر اصفهان این مطلب را در همایش پژوهش های باستان شناسی حوضه آبگیر سد سیمره اعلام کرد .
وی با بیان گوشه ای از مقاله خود با عنوان \"کپرگاه 5، محوطه ای کوچک و میان کوهی از دوره نوسنگی بی سفال\"پرداخت و تصریح کرد: با وجود پژوهش های فراوان باستان شناسی دوره نوسنگی بدون سفال در خاور نزدیک، مخصوصا در لوانت ، فعالیت های باستان شناسی در زاگرس مرکزی در این دوره انگشت شمار بوده است .
به گفته وی کپرگاه 5نیز از جمله محوطه هایی بود که طی پروژه باستان شناسی نجات بخشی سد سیمره در سال 1389مورد کاوش قرار گرفت .
اکبری اظهار داشت :حفاری در این محوطه منجر به کشف سه مرحله استقراری به همراه ابزارهای سنگی و استخوانی بقایای گیاهی و جانوری شد که مطالعه بر روی ابزارهای سنگی ، بقایای گیاهی و جانوری و گاه نگاری مطلق آن در حال اجراست .
این باستان شناس گفت: هیچ نشانی از وجود ظرف سفالی در این محوطه یافت نشد و لی ابزارهای سنگی ریز و مشخص دوره نوسنگی بی سفال به مقدار زیادی به دست آمد که نشان از مسکونی بودن محوطه در دوره نوسنگی بی سفال می داد .
اکبری افزود:آثار معماری از تمامی مراحل و هر دو کارگاه ایجاد شده با کیفیت متفاوتی آشکار شد.
این باستان شناس، از نکات جالب معماری این محوطه را الگوپذیری از محیط زیست زاگرس مرکزی و استفاده از مصالح بومی و طبیعی که بر گرفته از بستر طبیعی منطقه است اعلام کرد که کاملا درمعماری این محوطه نمایان است و این به علت نوع مصالح بومی و دسترسی آسان و سطح فناوری و اطلاعات درباره این گونه مصالح است.
وی ادامه داد: سبک و نوع معماری حاکی از این است که این محوطه یک روستای کوچک دوره نوسنگی بی سفال است که مردمان آن در خانه هایی با دیواره های راست گوشه و فضاهای کاملا جدااز هم به منظورهای مختلف زندگی می کرده اند و به اصول معماری زاویه دار آشنا بوده اند .
سید رسول سیدین بروجنی دیگر سخنران این نشست با بیان گوشه ای از پژوهش \"معرفی و شناسایی باستان شناختی حوضه آبگیر سد سیمره \" به معرفی رودخانه سیمره و سرشاخه های آن، اشکال نوشتاری گوناگون رود سیمره، ویژگی های سد سیمره، جغرافیای طبیعی حوضه آبگیر سد و محدوده آن ، ویژگی های عمومی این حوضه و روستاها و مناطقی که غرقاب خواهند شد و... پرداخت .
حجت دارابی سرپرست فصل اول کاوش نجات بخشی در محوطه نوسنگی بی سفال چیا سبز شرقی ، سد سیمره دیگر سخنران این نشست گفت :پس از چند دهه وقفه مطالعاتی مرتبط باستان شناسی دوره نوسنگی در غرب ایران ، بالا خره در اواخر دهه 1380ش.شواهد بسیار مهم طی کاوش در چند محوطه به دست آمد .
وی افزود:از جمله این فعالیت ها ی پژوهشی فصل اول کاوش نجات بخشی در محوطه چیا سبز شرقی به واسطه ساخت سد سیمره بود که در ساحل چپرود سیمره و در دامنه منطقه رماوند از توابع بخش کونانی شهرستان کوهدشت لرستان قرار دارد که البته در حال حاضر کاملا زیر آب رفته است.
به گفته این باستان شناس، نتایج تاریخ گذاری مطلق نشان از وجود استقرار در چیاسبز شرقی در هزاره های نهم و هشتم ق.م دارد که البته ظاهرا تا اوایل هزاره هفتم ق.م نیز همواره مورد سکونت بوده است.
در ادامه مرتضی حصاری سرپرست فصل دوم کاوش تپه چیا سبز شرقی گفت :در فصل دوم کاوش در این محوطه شش کارگاه انتخاب شد و مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفت که مهم ترین کارگاه های کاوش شامل کارگاه لایه نگاری و کارگاه های بافت روستای نوسنگی بی سفال است .
وی افزود:پس از پایان کاوش های میدانی ، مطالعات میان رشته ای در بخش های جانوری ، ژنتیک و انگل شناسی باستان انجام گرفت که این مطالعات به نتایجی درباره اهلی سازی و بیماری های باستانی انگلی این دوره دست یافت .

انتهای پیام/